Terug naar Home

Q42

Johan Huijkman

Q42 bestaat 25 jaar en is opgericht in 2000, Johan Huijkman was een interaction engineer en is nu 15 jaar in dienst bij Q42. Q42 bouwt apps voor klanten zoals Hema, Rijksmuseum, Philips Hue, Wie is de mol etc.

De Q DNA staat voor toegankelijkheid, strijden voor de eindgebruiker en innovatie. Dit proberen ze dan ook terug te laten zien in hun projecten. Q42 speelt veel met techniek en raad ons aan om deel te nemen aan: W00tcamp, Passiedag, Jumpstarts en Bedenktijdjes. Q42 is zelfs zo innovatief dat ze een WC timer hebben gemaakt, die met sensoren dus let op wanneer de deur op en dicht gaat. Aan de hand daarvan kan je dus zien hoelang iemand op de WC zit.

Q42 probeert echt in de gebruiker zijn schoenen te stappen. Zo pakt een stagiaire een troebele binder om slechtziendheid na te bootsen. Een quote van Darice komt op het beeld: "Ik heb geen beperking maar ik wordt beperkt". en wat ze hiermee bedoelt is dat applicaties vaak geen rekening houden met mensen met een beperking.

Digitale toegankelijkheid in een notendop

Marvin Senree

Marvin Senree is een oud CMD student die ons komt vertellen over zijn ervaring bij Q42. Marvin zegt dat Q42 digitale producten maakt die het leven van mensen leuker makkelijker en efficiënter maken. Maar dit kan niet zomaar, Marvin vertelt ons over A11y en EAA. Hij zegt dat vanaf 28 juni websites toegankelijk moeten zijn volgens de EAA. EAA volgt de web principes van de WCAG.

Digitale toegankelijkheid in een notendop: 1. Wat als je niet goed kunt zien, 2. Wat als je niet goed kan horen, 3. Wat als je niet goed kunt bewegen, 4. Wat als iemand het niet goed snapt.

De heren van Q42 vertellen over SenseMath, een audio programma die wiskundige geometriek zou kunnen nabootsen, bijvoorbeeld door een parabool van een lage, naar een hoge, en dan terug naar een lage toon te laten horen. Dit is bedoelt voor slecht een hele kleine doelgroep blind/slechtziende mensen die op deze manier toch wiskunde zouden kunnen leren. Ook hebben ze getest met meerdere geluiden en verschillende volume niveau's.

We krijgen voor ons een aantal planeten (collecties) te zien, de website genaamd Oculi Mundi. Dit zijn allemaal oude kunstwerken die bewaard zijn en nu digitaal online worden gezet. Q42 heeft een oplossing bedacht genaamd Micr.io die van 1 grote foto, allemaal kleinere gedeeltes fotografeert en weer terug aan elkaar plakt, waardoor je een soort "scherpe zoom" krijgt.

Marvin vertelt ons over de accessibility en dat hij standaard HTML gebruikt om de semantische gedeelte van de site in tact te houden. Zo kan hij tabben door de planeten(collecties) heen en de juiste animaties behouden of juist uitzetten. Hierbij merken we het belang van semantische code.